Magia banału, czyli bańki mydlane we Florencji
sobota, października 19, 2024
Czasem wyjątkowe chwile potrafi stworzyć banał. Takim banałem może być na przykład wiadro z płynem, dwa kijki, sznurek i muzyka w tle. I jeśli ten banał osadzi się w miejscu zupełnie niebanalnym, to maluje się scena jak żywcem wyrwana z filmu.
W bańkowym deszczu na środkowym piętrze Rampe del Poggi jak zaczarowani stali zachwyceni dorośli i dzieci. Kontrast słońca, lazuru i chmur odbijał się w bańkach jak w lustrze. W tle pobrzmiewała idealna do tamtej chwili ścieżka dźwiękowa - What a wonderful world...
Spotkanie we Florencji umówione było już kilka tygodni temu, ale w ostatnich dniach pewna byłam, że moi Goście zrezygnują z niego z racji pogodowych zawirowań. Tymczasem usłyszałam, że deszczowej pogody to oni się wcale nie boją i nasze spotkanie jest jak najbardziej aktualne. Może to właśnie tej brawury wystraszył się deszcz i piątek we Florencji odmalował się tak pięknie i ciepło, że nic tylko nagrodzić go owacjami na stojąco!
Bardzo dziękuję moim Towarzyszom wczorajszego spaceru za wspólne prosecco, za obiad na Santo Spirito, za przedreptane kilometry (całkiem sporo), za wysłuchanie i za wspólne zachwyty - również bańkami. Mam nadzieję, że jeszcze się spotkamy.
Ja sama natomiast rankiem, w oczekiwaniu na moich Gości podreptałam pod pewien adres na San Lorenzo, ale po raz enty "pocałowałam" zamkniętą klamkę, czy też to coś wielkie czym otwiera się florenckie wrota. Zakładałam, że takie będzie finał i już w domu przygotowałam sobie listę telefonów. Pierwszy wybrany numer i od razu sukces. Upatrzone miejsce ma bardzo nietypowe godziny otwarcia i już wiem, że dopasuję do nich kolejną prywatną wizytę we Florencji. O tym, co to za miejsce opowiem oczywiście, kiedy już będę opowieść mogła okrasić własnymi zdjęciami.
Rozstałam się z moimi Gośćmi przed siedemnastą na Santa Croce. W stronę stacji ruszyłam spacerkiem snując się niepopularnymi uliczkami, pozdrawiając po drodze pana Pratolini i łapiąc jeszcze kilka całkiem zwyczajnych kadrów. Pociąg na szczęście przyjechał punktualnie - na szczęście, bo na kolację zarezerwowaliśmy stolik w lokalnej pizzerii, przy którym mieliśmy usiąść w dwanaście osób.
Tak się też stało, a wieczór zakończył się jeszcze jednym miłym spacerem, w cieple październikowej nocy i przy akompaniamencie przyjacielskiego gadu gadu...
Teraz miejmy tylko nadzieję, że pogoda nie zrujnuje trzeciej niedzieli kasztanowej.
Dobrej soboty.
BAŃKI MYDLANE to BOLLE DI SAPONE
Spodobał Ci się tekst?
Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:- Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
- Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę.;
- Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku i Instagramie.
0 komentarze