Moje pierwsze Argillà Italia - Faenza 2024
niedziela, września 01, 2024
Argillà Italia to międzynarodowy festiwal ceramiki organizowany w Faenzie co dwa lata w pierwszy weekend września. Centrum miasta, od którego w ogóle pochodzi określenie fajans (Faenza), zastawione jest straganami ceramików przybywających z całego świata. W tym roku głównymi bohaterami byli artyści z krajów nadbałtyckich: Litwa, Łotwa, Estonia oraz Polska, ale też inne - Ukraina, Francja, Niemcy, Słowacja, Słowenia, Węgry, czy nawet z dalszych kontynentów Argentyna.
Festiwal to oczywiście nie tylko podziwianie straganów zastawionych ceramicznymi cudami, to również seria wydarzeń artystycznych, warsztatów, słynne zawody Mondial Tornianti, okazja do poznania ludzi, konferencje, nocne wypalanie na placu, punkty gastronomiczne i wiele więcej.
Nie umiem znaleźć odpowiedzi na pytanie: dlaczego ja, sąsiadka Faenzy - wielbiącą to miasto przy każdej okazji, mieszkająca w tych stronach od 11 lat zawitałam na Argillà Italia po raz pierwszy dopiero wczoraj? To jedno z tych pytań, które zdawałam sobie wczoraj wielokrotnie i myślę, że już zawsze pozostanie bez odpowiedzi. Jednocześnie - już teraz wiem na pewno, że o ile nic nie stanie mi na przeszkodzie, za dwa lata na pewno go nie przegapię i zawitam ponownie.
Argillà Italia jest jednym z najważniejszych festiwali ceramicznych w całej Europie. Festiwal narodził się w 2008 roku jako odpowiedź na Argilla organizowany w Aubagne we Francji od 1991 roku. Faenza natomiast - tak jak już wspomniałam - miasto, od którego pochodzi słowo fajans - Faïence, jest jedną ze światowych stolic majoliki. Organizatorem Argillà jest oczywiście znajdujące się w centrum Faenzy MIC – Museo Internazionale delle Ceramiche in Faenza przy wsparciu gminy oraz Associazione Italiana Città della Ceramica.
Uwielbiam ceramikę! Mogłabym sprzeniewierzyć na takim festiwalu majątek, więc może dobrze, że go nie mam! Niektóre rzeczy kupiłabym od ręki, inne tylko stałabym i podziwiała fotografując bez końca - jak na przykład ci robotnicy na rusztowaniu przy lunchu albo twarze kobiet stopione z fragmentami drzewa. To wszystko było tak obłędnie piękne, że można było dostać pomieszania zmysłów. Nasycony turkus, krwista czerwień, tuż obok stonowany grafit, blady róż, miski, miseczki, kubki, filiżanki, kolczyki, naszyjniki, kwiatki, lalki, wazony, figurki... Cuda!
Jeśli będzie Wam dane być za dwa lata w tych stronach - nie przegapcie! To jeszcze jedno wydarzenie jedyne w swoim rodzaju, zachwyt bez opamiętania!
Sycenie wczoraj oczu ceramicznym pięknem było doskonałą terapią na bolączki duszy. Nie pierwszy już raz zauważyłam, że w moim przypadku obcowanie z pięknem i ze sztuką leczy ukryte rany. Spędziłam to popołudnie sama ze sobą, co też bardzo dobrze mi zrobiło. Mogłam sobie "kwitnąć" do woli przy wybranych straganach i rozmyślać bez końca - kupić czy nie te właśnie kolczyki.
Kolczyków nie kupiłam, bo wydawanie pieniędzy na mnie samą jeszcze słabo mi wychodzi, ale z radością kupiłam Bolońskiemu Dziecku kubek i miskę na drugi rok akademicki.
Oczywiście na pamiątkę tego popołudnia powstała tradycyjnie rolka.
Gdybym mogła, wróciłabym jeszcze dziś do Faenzy, bo festiwal kończy się dopiero wieczorem. Dziś jednak czeka mnie kilka przyziemności i obowiązków - przede wszystkim przygotować zaprzyjaźnione lokum na przyjazd gości, czyli jazda na mopie, przygotować lekcje na trzy dni, bo wrócę z mojej wyprawy i z marszu siadam do komputera oraz być może stanąć u boku Mario przy pieczeniu pizzy, którą zaplanowano na dzisiejszy wieczór. To akurat zależy od samopoczucia Mario, które już wczoraj pokrzyżowało imprezowe szyki i ostatni dzień sierpnia spędziłam w domu przygotowując zdjęcia do tego artykułu, zamiast wesoło pląsać przy muzyce...
I w końcu ostatnia ważna rzecz na dziś - SPAKOWAĆ PLECAK! Od jutra na trzy dni wyłączam się na tyle ile mogę. Proszę o cierpliwość i wyrozumiałość, nie będę w tych dniach wysyłać prac domowych z zaimków, nie będę odpowiadać na wiadomości, po prostu nie będę - to znaczy będę całą sobą, ale tylko dla siebie. Bardzo, ale to bardzo tego potrzebuję.
Tymczasem sierpień odjechał już w siną bar i dziś przy kolejnym malinowym świecie usiadł w barze wrzesień.
Pięknej niedzieli!
Spodobał Ci się tekst?
Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:- Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
- Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę.;
- Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku i Instagramie.
3 komentarze
Cuda , cudeńka ! A Tobie Kasiu wypoczynku , nabieraj sil i wracaj szczęśliwie do domu i do nas ! marysia
OdpowiedzUsuńPrzepiękna ceramika, niesamowite pomysły, detale i wykonanie. Nie mogłabym tam jechać bo bym zbankrutowała 😂. Życzę Ci udanego wypoczynku. Pozdrawiam serdecznie Karolina
OdpowiedzUsuńDziękuję szczególnie za ten wpis i piękne zdjęcia. Zaraz wracam do nich oglądać detale. Dwa lata to długo, ale wpiszę sobie to marzenie do kalendarza. Pozdrawiam, Brenda
OdpowiedzUsuń