Pobudka o 4.00 rano wcale nie pomogła z wyszarpaniem czasu na wyczekane wiosenne dyziowanie. Nie doszłam na "moją" łąkę, bo czas naglił. Postanowiłam więc przynajmniej choć na chwilę zejść z drogi, usiąść na zboczu i przez kilka minut cieszyć oczy coraz bardziej soczystą zielenią i słońcem. 

Ta chwila trwała naprawdę CHWILĘ. Popatrzyłam na zegarek i aż westchnęłam z żalem.

Do otwarcia urzędu - ciąg dalszy biurokracji - brakowało już tylko 40 minut. 

- Jeszcze chwilę - powiedziałam sama do siebie - może nie będzie dziś ludzi i zdążę tak czy inaczej...

Pobożne życzenie... Ludzi była pełna poczekalnia. Szlag! 

Stałam i czekałam, aż wyjdzie pierwszy petent. Minęło dobre pół godziny. Szybko więc oceniłam, że choćby nie wiem co, nie wyrobię się do godziny rozpoczęcia lekcji. 

Zostawiłam to załatwianie na inny raz, choć z wilkim żalem, bo ten następny raz może być najwcześniej za dwa tygodnie. 

Tym sposobem nie było ani dyziowania, ani nic nie załatwiłam. 

Wieczorem Whatsapp rozgrzany był do czerwoności. Rodzice z klasy Mikołaja organizowali się z transportem na stację w Bolonii. Niestety wyjazd do Francji na językową wymianę jest o nieludzkiej porze i o ile jest to skomplikowane dla tych, którzy mieszkają w Faenzie, to dla nas skomplikowane jest to podwójnie. Na szczęście kolejny raz w naszą stronę wyciągnięto serce na dłoni i tak spadła mi z ramion przynajmniej jedna troska. 

Do rozgrzania Whatsapp dołożył też cegiełkę filmik z Bolonii, nad którą wieczorem przetoczyła się potężną burza. Matka w takich chwilach umiera ze strachu o własne potomstwo, ale na szczęście burza przyszła i poszła i nawet dotarła przed północą do Biforco, ale już z dużo mniejszą mocą. 

 

Co zrobić z dzisiejszą przerwą w lekcjach jeszcze nie wiem. Powinnam dalej walczyć z ziemią u Mario, ale marzę o tym moim dyziowaniu tak bardzo, że chyba postawię dziś na łąkową dezercję, tym bardziej, że ten weekend dni wolnych w ogóle nie przewiduje. 

Spodobał Ci się tekst?

• Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
• Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę.;
• Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku i Instagramie.