Kasztany w Marradi - tak jak za dobrych czasów!
poniedziałek, października 23, 2023
Po dwóch kasztanowych niedzielach, kiedy frekwencja nie widzieć czemu nie dopisała, w końcu było tak jak za dobrych, minionych czasów. Znów Marradi zalała fala turystów, smakoszy, wielbicieli kasztanów. Znów grzmiała muzyka, znów kasztany sprzedawały się na tony - aż się buzia uśmiechała do pustych pod wieczór skrzynek, znów było radośnie, nawet w podskokach, z odrobiną hulanek, z winem, z pysznościami najróżniejszymi.
Po tym jak Mikołaj "odchorował" moją "nieobecność" w ostatnich tygodniach zaproponowałam:
- Może chcesz iść razem ze mną na sagrę?
I tak, zaraz po obiedzie, spacerowym krokiem poszliśmy do Marradi. Leniwy spacer, kubeczek cagniny, pieczone kasztany, muzyka...
- Zrobisz mi zdjęcie w ramce?
Popatrzył się na mnie z mieszanką zdziwienia i dezaprobaty.
- Przecież Matka jest z Marradi, to po co się chce w tym fotografować?
- Bo to jest fajne!
Wziął mój telefon i rozglądając się na boki czy nikt go nie widzi, zrobił Matce dwa zdjęcia.
Potem zatrzymaliśmy się przy stanowisku, na którym pracował Tomek i zaprosiliśmy, żeby do nas dołączył, kiedy już skończy.
Tomek miał wczoraj dużo pracy i ostatecznie po wszystkim był tak zmęczony, że chciał się od razu ewakuować do domu. Niemniej udało mi się go zbałamucić na jedną rundkę po Marradi. Rundka była znów we dwoje, bo Mikołaj w międzyczasie - nacieszony mamą - ulotnił się ze swoim towarzystwem.
I tak zostałam na sagrze sama, ale wcale nie było mi z tego powodu smutno, bo jak na samotnika przystało, dobrze mi samej ze sobą. Usiąść na krawężniku z woreczkiem kasztanów, z kubeczkiem wina i aparatem, móc na spokojnie obserwować ludzi, uwolnić galop myśli, to wstać, przejść dwa kroki i znów zatrzymać się, bo akurat gdzieś rozkręca się zabawa, potem znowu odejść i tak w kółko. Sagra po mojemu i do tego w takiej aurze...
Można powiedzieć, że wczorajszy dzień to było październikowe Marradi w pigułce - ciepło, słońce od rana do wieczora, muzyka, tańce, gwar, przydymione powietrze, zapach pieczonych kasztanów, palce usmolone od caldarroste, kakofonia jesiennych barw. Październik w Marradi powinien być objęty patronatem UNESCO!
Ostatnio A. zapytała dlaczego ludzie przyjeżdżają po sezonie, jesienią do Marradi? Myślę, że najlepszą odpowiedzią są te zdjęcia i krótkie nagrania. Pokuszę się o stwierdzenie, że kto raz tego posmakował, ten już zawsze będzie chciał wracać.
Przed nami ostatnia kasztanowa niedziela, więc kto może, ten niech do nas przybywa. Ja dziś żegnam prawdopodobnie ostatnich już w tym roku turystów i zabieram się intensywnie do lekcji i przede wszystkim do książki, która czeka od tygodni!
Tomek po ekspresowym pobycie w domu wrócił na bolońskie łono, a Mikołaj znów ma mamę tylko dla siebie.
Pięknego dnia!
ZABIERAĆ SIĘ ZA COŚ - to po włosku METTERSI A...
Spodobał Ci się tekst?
Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:- Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
- Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę.;
- Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku i Instagramie.
0 komentarze