Dla Romanii i znów razem
piątek, czerwca 02, 2023
W pierwszy czerwcowy wieczór Alpini w Marradi zorganizowali kolację, z której dochód miał być przeznaczony na pomoc Emilii Romanii. W menu znalazły się tradycyjnie popisowe smakołyki - między innymi polenta i słynne, słodkie ciambellini.
Nie wiem czy to pragnienie wspólnego biesiadowania - chyba wszystkim nam tego brakowało, czy sama polenta, czy też chęć pomocy pokiereszowanym kataklizmem, ale ludzi było zatrzęsienie. Wszyscy żartowali, że 1 czerwca wieczorem na marradyjskim marcato coperto można było spotkać wszystkich mieszkańców gminy. Kiedy odchodziliśmy od stołu, kolejka nic a nic się nie skracała i tylko co jakiś czas ktoś przebąkiwał, że w życiu dla wszystkich nie wystarczy!
Było wspaniale! Niby nic, a jednak wieczór wyjątkowy, bo poza tym, że idea wzniosła, że polenta, że razem - to ja miałam też obok chłopców!
Matko, jak ja się za nimi stęskniłam! Mikołaj oczywiście zjadł i zaraz pognał do marradyjskich znajomych, ale żeby nie być takim lekkoduchem, zaoferował się z pozostałym sprzątać po całej imprezie.
I chyba tak było, bo kiedy wrócił, ja spałam w najlepsze.
- Przestań już - powiedział Tomek, kiedy we dwoje wracaliśmy wieczorem do domu, a ja sto pięćdziesiąty raz czułam przypływ czułości i okazywałam to bez skrępowania.
- Dobrze, dobrze, ale tak się cieszę, że już wróciliście!
Dziś w Italii święto - Festa della Repubblica. Oczywiście komu święto, temu święto, ja na przykład staram się chłonąć świąteczną atmosferę od innych, ale też szczęśliwie się złożyło, że lekcji dziś garstka, więc powiedzmy, że częściowo ja też odpoczywam. Przed nami jeszcze kolejne dni z przedzieraniem się do Faenzy i wznoszenie się na wyżyny logistycznej organizacji.
TROCHĘ tylko martwi pogoda, którą straszą, bo w weekend znów ma się nad nami przewalić burza z piorunami i ulewą, ale trzeba mieć nadzieję, że tym razem obejdzie się bez przykrych konsekwencji.
O ile część mniejszych dróg jakoś udało się "udrożnić, o tyle najważniejsza SP302 oraz linia kolejowa na odcinki Marradi Faenza są do odwołania nieczynne. I im dalej w las, tym sytuacja jawi się coraz bardziej skomplikowana. Obawiam się, że minie sporo czasu, nim znów przejedziemy przez San Cassiano.
Jutro kolejny dzień licealnych przebieranek. Dzieciaki są fantastyczne ze swoją fantazją. Tomek pokazał mi wczoraj nagranie, na którym widać, co zorganizowała jedna z piątych klas. Wszyscy identycznie przebrali się za profesora od języka angielskiego, który już nie pamiętam skąd pochodzi, ale jest native speakerem, i który stał się jedną z ulubionych i już chyba ikonicznych postaci wśród licealistów.
Na filmie widać, jak niczego jeszcze nieświadomy profesor korytarzem zmierza na swoją lekcję przy aplauzie uczniów i na koniec wchodzi do klasy, gdzie widzi ponad 20 swoich "sobowtórów". Scena na miarę filmu. PRAWIE jak Stowarzyszenie Umarłych Poetów.
W poniedziałek numer popisowy szykuje klasa Tomka i wzruszyłam się, kiedy powiedział, że do sceny ma zamiar się przyłączyć wspomniana już ostatnio nauczycielka od filozofii. Tak naprawdę wesprze rolę Tomka, więc tym bardziej miód na serce. Mam tylko nadzieję, że pogoda naprawdę nie pokrzyżuje szyków.
Pięknego dnia! Niech nam lata, które pięknie trwa, żadne burze nie rujnują.
NIEŚWIADOMY to w tym przypadku INCONSAPEVOLE (wym. inkonsapewole)
Spodobał Ci się tekst?
Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:- Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
- Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę.;
- Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku i Instagramie.
0 komentarze