We wtorek przemykając "na szybcika" przez Marradi zauważyłam kątem oka, że na placu ustawiono już choinkę. Nawet jeśli byłam w biegu, to jednak zdążyłam zauważyć, że w tym roku marradyjska choinka jest wyjątkowo ładna. Za bardzo jednak wczoraj padało, żeby sobie nią głowę zawracać. Może dziś choć szybki spacer bez deszczu pozwoli na kilka kadrów.
Wariacki tydzień doszedł prawie do połowy. Jedno poszło dobrze, inne gorzej, a jeszcze inne wcale nie poszło. Spraw i zmartwień w zawieszeniu wciąż tak dużo. Z drugiej strony, kiedy wtarabaniłam się dziś do domu po mojej tradycyjnej gonitwie do Marradi, opadłam w kuchni na krzesło zmachana w paltociku i czapie i tak sobie pomyślałam, że nie z takim rzeczami sobie już poradziłam to i tym razem jakoś się ogarnę i może świat się jeszcze nie zawali.
Tomek tak jak obiecał, zameldował się z wycieczki po dojechaniu na miejsce i to samo zrobił kilka godzin później po wyruszeniu w drogę powrotną. Jestem ciekawa jego wrażeń, bo Tomek jako osoba ceniąca sobie twórczość Leopardiego, bardzo chciał do Recanati pojechać, a taki był właśnie cel szkolnej wycieczki.
Wczoraj wieczorem przyszedł do kuchni, kiedy szykowałam kolację i zaprezentował mi swoje banjo na szkolny występ w ramach open night. Oto cały Tomek:
- Na pewno nikt z dzieciaków nie złapie o co chodzi, ale może ktoś z rodziców. Podoba ci się?
Oczywiście Tomek wytłumaczył mi cały napis już wcześniej, więc uczciwie przyznałam:
- Gdybyś mi nie powiedział, to bym nie wiedziała. To dla koneserów muzyki.
- Właśnie!
- Czy mogę zrobić zdjęcie i zadać taką zagadkę na blogu?
Chwilę pomyślał, a potem ku mojemu zaskoczeniu, wyraził zgodę.
A zatem dziś tak krótko. Zostawiam Was z zagadką, a sama pędzę do Marradi sfotografować choinkę nim zaczną się popołudniowe lekcje. Odprowadzę też listopad na stację. Listopad, który już zakłada buty i się z nami żegna...
ZAGADKA: Napis na tomkowym banjo to parafraza... Zobaczymy ile/ilu w Domu z Kamienia mamy koneserek i koneserów muzyki. Pięknej reszty dnia!
