Rimini - kontra dla krytyki. Akt III - Tyberiusz, August i grecki Chirurg.
środa, grudnia 08, 2021
Rimini to miasto, w którym splata się historia starożytna ze współczesną: Juliusz Cezar, August, Tyberiusz, ale też Mussolini. Arminum - tak brzmiała pierwotna nazwa Rimini - powstało w III wieku przed Chrystusem i było jednym z najważniejszych miast Imperium Rzymskiego. To tutaj spotykają się dwie ważne drogi - Via Flaminia, która łączyła Rimini z Rzymem i via Emilia, która przebiega przez niemal całą Emilię - Romanię i po ponad dwustu pięćdziesięciu kilometrach kończy się w Piacenzy.
Początek Via Emilia wyznacza Ponte di Tiberio - Most Tyberiusza. Jego budowa rozpoczęła się w czternastym roku naszej ery za panowania Augusta, ale ukończona została kilka lat później, pod panowaniem Tyberiusza i stąd dziś nosi jego imię.
Ten niezwykle piękny i masywny most wybudowano z kamienia sprowadzonego z Istrii. Dzięki sprytnej architekturze, nigdy nie został zburzony - ani przez barbarzyńców, ani w czasie ostatniej wojny, ani nawet przez kataklizmy naturalne. Dawniej płynęła pod nim rzeka Marecchia, ale jej bieg został zmieniony, by uchronić miasto od powodzi i dziś Ponte di Tiberio wznosi się nad zamkniętym kanałem.
Most Tyberiusza łączy opisaną wczoraj dzielnicę San Giuliano z centrum miasta, do którego prowadzi Corso d'Augusto. Mniej więcej w połowie drogi pomiędzy mostem, a łukiem Augusta, o którym więcej za chwilkę, znajduje się główny plac miasta - Plac Trzech Męczenników, czyli Piazza dei Tre Martiri.
Kilkadziesiąt lat temu na jednym z boków placu ustawiono posąg Juliusza Cezara, który jak mówi legenda, właśnie tu, po przekroczeniu rzeki Rubicone miał wypowiedzieć pamiętne słowa: Alea iacta est - co znaczy dosłownie kostka została rzucona i co w języku polskim zostało przekształcone na słynne "kości zostały rzucone".
Obecny posąg jest kopią tego, który pierwotnie został ustawiony w centralnym miejscu placu pod wieżą zegarową przez Mussoliniego, który to miał uważać Giulio Cesare za godnego siebie poprzednika.
Po wojnie plac Juliusza Cezara został przemianowany na Plac Trzech Męczenników, po tym jak zabito w tym miejscu trzech skazańców - trzech partyzantów.
Corso d'Augusto zamyka od drugiej strony łuk Augusta. Jest to jeden z najcenniejszych zabytków Północnej części Włoch - tak, tak, cały czas mowa o tym paskudnym mieście Rimini...
Wybudowany w 27 roku przed Chrystusem l'arco d'Augusto jest rzeczywiście największą i najlepiej zachowaną tego typu budowlą północnej części kraju i dawniej miał wyznaczać koniec drogi Via Flaminia. Jednocześnie był hołdem złożonym Augustowi, który Flaminię i wiele innych włoskich dróg odnowił. Budowla jak na tamte czasy była tak ogromna, że niemożliwością było zamontowanie w niej zamykających się wrót. Podobno był to celowy zabieg - łuk triumfalny miał być też wiadomością dla wroga, że pod panowaniem Augusta Rimini może spać spokojnie, bez zamykania drzwi.
Tuż nad samym wejściem z jednej i z drugiej strony umocowane są cztery głowy: Jowisza, Apollo, Neptuna i Minerwy.
Ostatnią na dziś ciekawostką jest La Domus del Chirurgo. To prawdziwy skarb, który rozciąga się na blisko 700 metrach kwadratowych i ujrzał światło dzienne nieco przypadkiem. Podobno w czasie robót drogowych łycha koparki zapadła się za bardzo i tak odkryto, co jeszcze kryją tereny Rimini.
La Domus del Chirurgo, czyli w dosłownym tłumaczeniu dom chirurga - lekarza, to pozostałości po niezwykle bogatej budowli, w której początkowo - mowa o II wieku naszej ery - urzędował grecki lekarz, który - sądząc po zachowanych narzędziach - specjalizował się w ranach wojennych. Odnaleziono w tym miejscu około 150 przedmiotów, stanowiących jego medyczne zaplecze, wśród których niezwykle cenna "łyżka" do wyjmowania z ciała grotów strzał.
Wraz z kolejnymi wiekami zmieniało się przeznaczenie budynku i tak w średniowieczu prawdopodobnie składano tu ciała zmarłych, do tej bowiem pory widoczne są w zagłębieniach w posadzce ludzkie kości.
Na koniec zostawiłam najbardziej niezwykłą opowieść. Tak jak wspomniałam - smak każdej podróży nadają ludzie i ja właśnie w Rimini miałam kolejne niezwykłe spotkanie, ale o moim ostatnim przystanku i o tym, co opowiedział mi pewien człowiek opowiem już jutro.
Dodam też, że wszystko to - wliczając jutrzejszą atrakcję - to dopiero połowa tego czym może Rimini zachwycić, dlatego wciąż powtarzam, że nie mogę się doczekać powrotu do tego BRZYDKIEGO miasta.
U nas dziś święto Immacolata Concezione - czyli Niepokalane Poczęcie, co we Włoszech oznacza oficjalny początek okresu bożonarodzeniowego. Ja oczywiście pracuję na pełnych obrotach, ale choć chłopcy mają chwilę oddechu. Miało być dziś tradycyjne oglądanie szopek, ale armagedon rzeczywiście do nas dotarł i chyba nikt ani myśli wychodzić z domu.
ŁUK to po włosku ARCO (wym. arko)
Ps. Czy mimo wszystko nadal ktoś myśli, że Rimini to brzydkie miasto?
Spodobał Ci się tekst?
Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:- Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
- Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę.;
- Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku i Instagramie.
1 komentarze
Bardzo ciekawie o Rimini. Zainteresowała mnie najbardziej informacja o zmianie biegu rzeki, by uchronić miasto od powodzi. Czyli to byłoby celowe ludzkie działanie, a nie działanie natury, jakiś kataklizm? Czy znalazła Pani gdzieś wiadomość, kiedy to wykonano? W średniowieczu czy później? Interesuje mnie to też z tego względu, że nad brzegiem Marecchi u ujścia do morza wygłosił w Rimini swoje kazanie święty Antoni Padewski. Ciekawe, czy to było przy brzegu starego czy "nowego" koryta rzeki.
OdpowiedzUsuń