Tak jest dobrze, tak jest pięknie...
niedziela, maja 02, 2021
Dziwnie było znów jechać w stronę Romanii. Dopiero oglądając znajome widoki uświadomiłam sobie, że minęło prawie pół roku... Nie liczę trzech wypraw pociągiem po okulary chłopców, bo to co innego. Jechać Rangerem ot tak bez celu, wojażować, fotografować, zachwycać się gałązką, chmurą, dmuchawcem, winnicą z rodzącą się dopiero co zielenią, sadami z maleńkimi morelami, surową linią Monte Mauro. Ucieszyć się i zdziwić na widok pierwszych kwitnących ginestre, maków i akacji. Odnaleźć łąkę, na której kiedyś, dawno temu zbieraliśmy radicchio...
 |
| taki tam malutki wilczek... |
Mijaliśmy łąki puchate dmuchawcami, łąki zielone tak jaskrawo, jak tylko jaskrawa umie być zieleń kwietniowo majowa, łąki jakby słońcem oblane, kipiące jaskrami. Mijaliśmy łąki z winnicami u boku, ze srebrem oliwnych gajów, łąki z widokiem na góry, na miasteczka, łąki z widokiem na nizinę Romanii. I było tak pięknie, że znów trudno dobrać słowa i opanować wzruszenie.
Chyba ze wszystkich pór roku tylko wiosna umie podarować nam tak silne emocje.
Od Toskanii nadciągały chmury, które bezpardonowo pochłonęły sielski lazur, ale nawet one nie zaszkodziły spektakularnej urodzie włoskiej wiosny. Patrząc na to wszystko, wędrując po łące, bawiąc się z wiatrem, z dmuchawcami, czułam szczęście tak głębokie i jednocześnie tak proste - szczęście, które wypełniało każdą komórkę.
Szczęście pierwotne.
Szczęście prawdziwe.
Radość z prostej chwili.
Znów ta bezcenna radość życia.
Byłam wdzięczna Mario, że zamiast z przyjaciółmi łowić ryby poświęcił mi całe popołudnie. Dziękowałam raz na głos i tysiąc razy w duszy.
Pojechaliśmy przez Fognano, potem w górę wąską drogą obok pieve Rontana, aż dojechaliśmy do Brisighelli. Potem kiedy już wyśpiewaliśmy pod niebiosa wszystkie możliwe psalmy na cześć ginestre - na ich punkcie obydwoje mamy fiksum dyrdum - ruszyliśmy na druga stronę doliny. Krętą drogą, która wije się wśród sadów, winnic i oliwnych gajów jechaliśmy w stronę Modigliany zachwycając się dalej makami, akacjami...
To była zachwycająca inauguracja maja! Dzień może i zwyczajny, ale dla mnie pełen zwykłego, naturalnego piękna. Nie dojechaliśmy tam gdzie planował Mario, bo w końcu deszcz z Toskanii zawładnął całą doliną, ale po tych wszystkich wzruszeniach, to nie miało znaczenia. Lazurowe jeziorko będzie na następny raz. A ja mam tylko nadzieję, że kolejne dni przyniosą jeszcze więcej dobrych wzruszeń i jeszcze więcej piękna...
Z każdym dniem czuję w sobie coraz większą zachłanność na życie, coraz silniejsze emocje i jednocześnie ogromną wdzięczność za to wszystko. Zwykły spacer daje tak wiele szczęścia, jakby to było nie wiem jakie wydarzenie. Nie proszę o więcej. Tak jest dobrze. Tak jest pięknie.
TAK JEST DOBRZE - to po włosku VA BENE COSÌ (wym. wa bene cozi)
Gorące podziękowania dla www.madame.com.pl za wzbogacenie mojej wiosenno letniej garderoby.
Spodobał Ci się tekst?
Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:- Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
- Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę.;
- Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku i Instagramie.
4 komentarze
Ach jak cudnie widzieć Was w takich super nastrojach i z takimi pięknymi uśmiechami na twarzach. Wszystko wokół jest przysłowiową wisienką na torcie :) Zazdraszczam ;)
OdpowiedzUsuńUściski Aneta
Usciski!!!
UsuńWiesz dlaczego jest tak pięknie? Bo Ty Kasiu jesteś piękną osobą! Pozdrawiam. Hanka
OdpowiedzUsuńDziekuje za piekne slowa:*
Usuń