Jesienny wystrój z nadzieją w tle
wtorek, września 29, 2020
Ziąb był na Sambuce taki, że aż strach się bać! Ziąb był wszędzie i to przez cały dzień. Nagle jakby sobie jesień listopadową imprezę urządziła tak, że wszystkich dosłownie i w przenośni zmroziło.
- Pusia, a ty czujesz jak pachnie powietrze? I w ogóle jak się dziwnie zrobiło? - nawet Tomek z tą pogodą nie mógł się pogodzić. - Wiesz... Czuję się tak jakbyśmy zaraz mieli się ubierać i jechać na oglądanie szopek do tego miasteczka co zawsze jeździmy.
- Do Portico di Romagna.
- Właśnie. Ale czy ty też tak czujesz?
- Jest tak zimno, że najchętniej bym piec włączyła, a wczoraj we Florencji paradowałam jeszcze w sandałkach. Podobno w tym tygodniu znów ma być normalnie. To co włączyć ten piec?
- Nie...
- Masz rację! Obciachu we wrześniu nie będziemy robić.
Nie dałam się, nie włączyłam pieca, Mario natomiast nie miał tak silnej woli, a do tego na kolację zjawił się w czapce. Teraz ta czapka pozostanie z nim już do maja...
- Podoba wam się? - zapytałam chłopców, kiedy zdjęcie z passo della Sambuca przycięłam tak, by wpasowało się na okładkę.
- O! Bardzo ładnie Pusia.
- To jest najlepsze ze wszystkich - Mikołaj był pełen uznania.
- Że najlepsze to bez przesady.
- Mnie się najbardziej podoba, tylko czcionkę zmień.
- Na jaką?
- Pokaż jakie są, ja wybiorę.
Przeleciałam przez dziesiątki wzorów, aż w końcu Mikołaj zadecydował:
- O ta! Ta jest jak Vogue!
Skąd u Mikołaja taki pomysł, to ja nie wiem. W ogóle nie podejrzewałam go o znajomość takiego tytułu. Jest jak chciał - dzień dobry w Domu z Kamienia w jesiennej szacie.
W niedzielę zatoczyliśmy rangerem kółeczko - przez Crespino, na passo della Sambuca, dalej przez Palazzuolo i powrót do Marradi. Mimo niskiej temperatury i pogody pozostawiającej wiele do życzenia, amatorów trekkingu było całkiem sporo. Ja sama mam nadzieję wybrać się na szlak w przyszłym tygodniu, tym bardziej, że Ellen czeka w gotowości. Pogoda powoli łagodnieje. Wróciło słońce i za dnia temperatury całkiem znośne, ale nie zmienia to faktu, że lata żal jak nie wiem co.
Jesienne zdjęcie nie jest może bardzo jesienne. Ale...
Myślę, że kiedy ogarną wszystkich listopadowe słoty, ta zieleń będzie bardzo kojąca.
Poza tym gdybym miała czekać na prawdziwe kolory jesieni musiałabym tu czekać do drugiej połowy października, więc jesień byłaby już na półmetku. Czytelniczka na fb napisała - "tańcząca z liśćmi". I taki niech będzie tytuł zdjęcia i motto na tę porę roku.
Zamiast się smucić, że zimno, że jesień, że dni coraz krótsze, że tysiąc innych spraw, które nie idą tak jak powinny, może lepiej od czasu do czasu sobie potańczyć? Choćby właśnie z liśćmi...
DOBREGO DNIA!
LIŚCIE to po włosku LE FOGLIE (wym. le folie)
spódnica i bluzka: www.madame.com.pl
Spodobał Ci się tekst?
Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:- Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
- Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę.;
- Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku i Instagramie.
6 komentarze
Tak z tańcem z liśćmi skojarzył mi się cytat:
OdpowiedzUsuńW życiu nie chodzi o to, by przeczekać burzę. Chodzi o to, żeby nauczyć się tańczyć w deszczu.
Miłego :)
c-ó
Dokładnie tak!!!
UsuńPrzepiękna ta jesień.nic dodać nic ująć.Przypimina mi to jesień w Polsce.
OdpowiedzUsuńKasiu, jesienna fotka wspaniala!Jak ja sie ciesze ze ta fotka bedzie mnie witala za kazdym razem gdy tu wejde, az do zimy:)Wielkie dzieki tez dla fotografa(zapomnialam jak ma na imie:))))
OdpowiedzUsuńUsciski Malgosia Neuss
Małgosiu bardzo mi miło:) fotograf też nie pamiętam jak ma na imię;))))
UsuńZapomnialam dodac: podziekowania rowniez dla Barbary madame.com. Kolekcja kompaktowa, ale jak pisalas Kasiu, nie tylko slow food, rowniez slow fashion.
OdpowiedzUsuńMalgosia Neuss