Pół wieku
piątek, lipca 08, 2016
W ciemności znów migają świetliki, a łuna mlecznej drogi rozciąga się ponad naszymi głowami. Trzeba wtulić się w ramiona natury, by móc zobaczyć ją tak wyraźnie. Część gości już odjechała, reszta siedzi zapatrzona to w ciemność, to w płomienie dogasającego ogniska. Lex gra na gitarze i śpiewa, a jego muzyka przenosi nas o kilka dziesięcioleci wstecz.
- Zupełnie tak jak kiedyś - mówi Ellen rozmarzona - to znaczy prawie. Zmieniło się to, że teraz za nami stoi kamienny dom. Zrobiło się trochę wygodniej - śmieje się serdecznie.
Przez chwilę poczułam klimat lat siedemdziesiątych, wieczorny klimat jaki otaczał Contessę, Lexa i ich marradyjskich przyjaciół dawno temu.
I oto cudownym zbiegiem okoliczności właśnie w tak niezwykłej scenerii Tomek świętował swoje 12 urodziny.
Pół wieku różnicy. Przy dwóch tortach spotkały się ramię w ramię dwa pokolenia, które dzieli dokładnie pół wieku. Tomek był bardzo szczęśliwy, kiedy okazało się, że on i Lex świętują urodziny tego samego dnia, a kiedy jeszcze padła propozycja wspólnego świętowania, już całkiem nie posiadał się z radości!
Radość sięgnęła zenitu, kiedy całkiem niespodziewanie został wezwany na środek i obdarowany urodzinowo. Podarunek nietypowy, bo i dziecko dość nietypowe. Lex geologicznymi skarbami uszczęśliwił go ponad miarę!
- Ty to masz szczęście - powiedziałam do Tomka, kiedy wracaliśmy do domu.
Uśmiechnął się i zapytał - dlaczego tak myślisz?
- Bo chyba wszystkie twoje urodziny były niebanalne, a te w szczególności.
- To prawda...
Kolejna karteczka zamknie się w słoiku ... Jak nam było - popatrzcie sami:
DAWNO TEMU to znaczy TANTO TEMPO FA
Spodobał Ci się tekst?
Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:- Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
- Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę.;
- Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku i Instagramie.
4 komentarze
Łał, ależ nastrój!:) Zazdroszczę przyjaciół, miejsca i klimatu!
OdpowiedzUsuńIleż bym oddała żeby być w takim miejscu, na zawsze...
Najlepszego Tomku!!!
"Łał...", od Anety z Gdańska
OdpowiedzUsuń...Zapomniałam podpisać...
pozdrawiam, Aneta z Gdańska:)
Jak dobrze widzieć szczęśliwych ludzi....
OdpowiedzUsuńKasiu - ostatnie Twoje posty można i trzeba podpisać słowami : "Życie jest piękne,warto cieszyć się każdą jego chwilą !!!
OdpowiedzUsuńLucyna s. z Wodzisławia Sl.