Pod Twoim postem powinnam napisać tylko Amen. Tak właśnie powinno się celebrować każdą chwilę naszego życia.
A toskańskie pejzaże? Każdy widzi i myśli pewnie tak samo - cudeńko:)

Zawsze powtarzam,że w Toskanii to Bóg stracił umiar! Grande beleza! Pozdrawiam!

Też chce tam być !! :)

Ciao,va bene ,miałem już się nie odzywać,ale i tak długo wytrzymałem...Pani robi przepiękne zdjęcia,które jednak często tracę nie powiększając ich...A to przez teksty między zdjęciami,które zwykle tak mnie irytują,że przelatuję przez bloga i uciekam.Pani jest kompletnie pozbawiona talentu słowa pisanego - to emocjonalne rozdziabdżianie,inflacja słow i te dialogi od których zęby bolą...Wiem,że mi się oberwie,ale proponuję eksperyment: może niech Pani zrobi fotografie a teksty niech napiszą Pani synowie,po polsku i po włosku -efekt może być spektakularny! Pozdrawiam życzliwie,nawet jeżeli mnie ukrzyżują Pani wielbiciele!Umberto{the terrible}.

Dorosły człowiek ma zazwyczaj wolny wybór - nie ma powodu, aby się Pan aż tak katował - jest mnóstwo portali z pięknymi zdjęciami, proponuję poszukać - Pan będzie zadowolony, a my - wielbiciele Pani Kasi - jeszcze bardziej !
Pozdrawiam !
Ola

Kasiu, dwa lata temu miałam niebywałe szczęście być w tamtych okolicznościach przyrody.Dzisiaj mam ucztę oglądając Twoje zdjęcia, odżyły wspomnienia i bardzo bardzo zamarzyła mi się Toskania, niebywałe jak można tęsknić za miejscem.
Roześmiałam się w głos czytając o Twoim centrum chaosu, gdyż mój mąż dzisiaj kupił wycieraczkę z takim napisem.
Pozdrawiam Ela ze Szczecina

Co do jednego się z tym panem zgadzam "Pani robi przepiękne zdjęcia".
Czytam, oglądam i zastanawiam się: Jak to jest? ja też tam byłam a takich zdjęć to nie mam.

Ale jest Kasia ............. i mam ;) i oglądam jakbym pierwszy raz widziała i delektuję się zarówno obrazem jak i słowem.

Dzięki, Ewa z Wielkopolski

Zupełnie nie rozumiem kąśliwych uwag Pana Hub. w stosunku do słowa pisanego Kasi. Spontanicznie, bez zbędnych frazesów - po prostu pisze, to co czuje i widzi. Potrafi docenić każdą piękną chwilę i dzielić się nią z innymi. A skoro ten Pan jest tak elokwentny i obdarzony talentem oratorskim niech wytłumaczy nam słowo "rozdziabdżianie, którego użył nie wiem w jakim celu. Słownik Języka Polskiego nie zawiera takiego rarytasu:)

Ja mam zupełnie odmienne wrażenia - blog pisany jest "lekką ręką", bez histerii emocjonalnej co już jest sztuką, zważywszy na urodę miejsc, które Pani Kasia opisuje. Proszę się nie czepiać, jest tyle blogów do wyboru, każdy znajdzie coś dla siebie. MS

Kawa z kawiarki w takich warunkach przyrody - poezja. :)

Póki co nie mogę pić tego trunku. Chyba nie lubi się kawa z narkozą. To choć sobie popatrzę i poczytam. :)

Pić kawę co rano patrząc na zieleń ze schodów swojego domu. Oto moje marzenie.

Pozdrawiam i idę nadrabiać zaległości blogowe. :)

Kawa w puszce po krôwkach, u mnie tak mieszka herbata Yunan czarna sypana nabożnie z Polski przywożona.
Świetny blog! Z przyjemnościà czytam codziennie.
Serdeczne pozdrowienia z (także przeabsolutnienajpièkniejszej) Szkocji

Miałam tam być za 3 tygodnie, no niestety plany się zmieniły, ale jak to mówią "co ma wisieć nie utonie" :) Jeszcze będzie okazja! Bardzo fajne zdjęcia, nie przesadzaj tylko z HDR, tam jest tak pięknie, że nie ma co bajerować zdjęć na siłę :)

Czy ta miejscówka czasem nie pojawiła się w filmie "Gladiator" Ridleya Scotta ?
Tak czy siak kojarzę miejsce z pocztówek...
Podejrzewam, że za niedługo pojawię z aparatem.

Cudowne zdjęcia. Bardzo lubię Toskanię, jestem zakochana w jej pejzażach i takim wrażeniu pastelowych kolorów, barwy są tam takie przytłumione, stonowane, tak jakby były spowolnione Słońcem :)

Faktycznie pięknie! Nie dziwię się, że zwykły chleb z prosciutto tak Wam smakował w takich okolicznościach ;)

Faktycznie.. zdjęcia mówią same za siebie.. i ta kapliczka, drzewa.. sielsko. Pozdr, Asia