Ładnie tam... Ten likier chyba jest dość kuszący :D No nie! - ten widok, i ta mgła robią wrażenie. Idąc Twoim tokiem myślenia trzeba dodać, że niestety sen zabiera nam dużo czasu. Ale bez tego nie da się obejść. Trzeba smakować nowych rzeczy, żyć jakby jutro miał skończyć się świat. Patrząc na Twoje wyprawy i intensywność Twojego życia - odnoszę wrażenie, że świat ma skończyć się wieczorem ;) Cholera - byle jeszcze wina zdążyć się napić! Albo kawy! My też staramy się w miarę możliwość odkrywać nowe miejsca lub stare - na nowo. Siedzenie w domu nie przynosi ani nam ani dzieciom nic szczególnego. A i samemu można zacząć robić coś nowego - choćby odważyć się grać wariata ;)

Po prostu - bywamy różni, co innego lubimy, inne rzeczy nam sprawiają przyjemność czy przynoszą radość. I dobrze, że tak jest, może niekoniecznie spędzenie popołudnia na niczym jest marnowaniem czasu? Normalny człowiek - czyli jaki, jaka jest ta norma?
Tak mi jakoś filozoficznie od rana wyszło... :-)
A generalnie to bez zmian - codziennie rano wizyta W Kamiennym Domu :-) Podziwiam, kibicuję, trzymam kciuki i bardzo, bardzo ciepło pozdrawiam!
Ola

Dawno Cię nie czytałam tyle pracy, lekcje z dziećmi, próbuję teraz nadrabiać, jak są w szkole w przerwach między wypełnianiem druków, pięknie, że pokazujesz kościoły, ja je uwielbiam, ostatnio w Rzymie zwiedzałam je hurtem:)jak to stwierdził mój mąż, pozdrawiam Cię ciepło i mam nadzieję, że u was wiosenka pełną parą, Buona giornata, cordiali saluti

Pięknie oddaje Pani słowami:-)....
Miałam na myśli tylko tyle, że czasem fajne jest to, czasem tamto, a czasem tzw. "leżenie odłogiem". I nie ma tu chyba żadnej normy - każdemu to, co lubi albo co mu w danej chwili w duszy gra :-). A że Pani "szwędacz się włącza częściej" to tylko radość dla nas:-).
Dobrego dnia również !
Ola

czasami dobrze jest "nic nie robić", aby złapać oddech i zatęsknić za aktywnością :) też lubię zwiedzać kościoły w czasie swoich wyjazdów....zapraszam do siebie www.szczepson.blog.pl

A propos odkładania. Najgorszy rodzaj odkładania, to odkładanie - na później - spotkania z człowiekiem. Mam takie niemiłe doświadczenie. Odkładałam spotkanie z lubianą przeze mnie osobą. Wydawało mi się, że z powodów ważkich. I nagle poraziła mnie wiadomość, że Ona nie żyje. Do dziś nie mogę przeżyć, że tylu rzeczy nie zdążyłam Jej powiedzieć - a minęło lat kilkanaście. Bardzo przykre doświadczenie. Chciałoby się sparafrazować ks. Jana Twardowskiego - śpieszmy się spotykać z ludźmi, tak szybko odchodzą. Pozdrawiam Ewa z gór

Wielu z nas przepuszcza życie przez palce i nie za wiele uwagi do niego przywiązuje. A szkoda. Bo powinniśmy byc bardziej uważni.
Pozdrawiam i zapraszam do mnie: http://www.szeptyduszy.blog.onet.pl

Z tym odkładaniem na później tak bywa, że odkładamy nasze obowiązki w pracy, rzeczy do zrobienia w domu i też niestety spotkania i relacje z bliskimi. A ta trzecia rzecz to najgorsze co możemy zrobić. Fajnie jest czasami zrobić sobie dzień lenia, ale na dłuższą metę trzeba działać i tracić jak najmniej czasu... A miejsce przepiękne. Te wodospady są genialne :)

Nie ma złej pogody, są tylko złe ubrania. Jeszcze w samochodzie to już w ogóle :) Mimo, iż kościoły we Włoszech takie wszechobecne, to jednak mają nieprawdopodobny urok i magię.

Ja tak zwiedzałam Barcelonę. Czerwiec, lato dookoła, a tam 15 stopni i ulewa. Na górze nie było widać nic powyżej 10m, piękne widoki zrobiły się białe, a po zjechaniu na dół zamarzałam na dworcu kolejowym. A i tak twierdzę, że było warto. Z drugiej strony w domu, gdy mi się wydaje, że przecież będzie jeszcze okazja, też często poddaję się fochom natury.

Też jestem zdania, że nie ma co się dąsać i nawet jak pada można ruszać w drogę. Przykład z wczoraj w Porto, od rano lało, chociaż wiedziałam, że tak będzie od kilku dni bo obserwowałam prognozę pogody. Zamiast się jednak złościć, po prostu zaplanowałam na ten dzień zwiedzanie wszystkich muzeów i innych atrakcji pod dachem i tym sposobem dzień był i tak super udany. Pozdrawiam!

Zawsze jest plan B. Nie musimy czegoś odkładać, wystarczy plan zmodyfikować. Ja czasami jak dopadnie mnie leń to przepuszczam życie przez palce ale szybko się na tym łapię i dalej działam :)