Minione pokolenia

poniedziałek, listopada 02, 2015



Wczesne popołudnie na marradyjskim cmentarzu. Cisza i słońce. Na skromnych grobach białe, żółte i fioletowe chryzantemy. Z okazji święta otwarte prywatne kaplice. Dookoła wzgórza. Wzdłuż murów cyprysy, na środku pusty grób Campany, a po bokach świeżo przekopana ziemia po ostatnich ekshumacjach.
Lubię włoskie cmentarze, odwiedzam je przy każdej okazji. Zwłaszcza, gdy pustoszeją, gdy jestem prawie sama, tak jak teraz, kiedy wszyscy poszli na obiad. Niesamowity spokój, bez gryzącego w gardło bólu niezapomnienia. 


Chodzę między grobami i uczę się minionych marradyjskich pokoleń, córka tej, mąż tamtej, siostra tego, syn tamtego. Na każdym grobie czy tablicy zdjęcie, najczęściej ludzkie, radosne, codzienne. Nauczyciel, krawiec, malarz, stolarz... 
Przybyło też kilka nowych grobów odkąd tu zamieszkałam. Twarze znajome, ludzie których pamiętam z uśmiechniętego buongiorno albo zza sklepowej lady.


Wciąż nie udało mi się rozwiązać zagadki polskiego grobu na marradyjskim cmentarzu. Nikt nie pamięta, nikt nic nie wie. Zostawiam Wam więc zdjęcie, może ktoś będzie miał ochotę zabawić się w detektywa.  



Inna atmosfera, spokojniej, skromniej, ciszej. Nawet tu czuć w powietrzu włoską pogodę ducha. 
- Jak dobrze, że już novembre - powiedział rano Mikołaj - i zaraz będzie dicembre.
- A ja chciałabym już gennaio ... - odpowiadam. - Ale póki co postarajmy cieszyć się każdym dziś...  

GENEREZIONE to znaczy POKOLENIE (wym. dżeneracjone)

Spodobał Ci się tekst?

Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:

  • Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
  • Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę.;
  • Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku i Instagramie.

Podziel się wpisem

Kategoria: , , , ,

PODOBNE WPISY

3 komentarze

  1. Iwosia2 listopada 2015 10:00

    Piękny cmentarz.. choć "zagryzło w gardle" widząc zdjęcie maleńkiego dziecka..

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy2 listopada 2015 10:45

    Tak jak i Ty Kasiu lubię być na cmentarzu sama lub prawie sama.Tłumy ludzi 1 listopada to nie dla mnie i dlatego w ten dzień idę odwiedzić groby swoich bliskich dopiero gdy zaczyna zmierzchać.....migoczące w wieczornym świetle tysiące lampionów,opustoszały już prawie cmentarz i tylko wiatr w wysokich koronach drzew...To święto ma zapach chryzantem i jeszcze wosku od płomienia...jest w nim zaduma,nostalgia,rozgrzebywanie wspomnień...

    lucyna S.

    OdpowiedzUsuń
  3. Energia2 listopada 2015 15:38

    dobrze, że pogoda wczoraj dopisała bo byłoby smuto iść na cmentarz

    OdpowiedzUsuń