Świat jest mały - ależ banał! Prawda? Ale posłuchajcie! Taka historia...

Naila nasza brazylijska znajoma, która wzięła w ajencję Mulino, prosi mnie: 

- Weź aparat i wpadnij do mnie. Mam wieczór z "liscio", kilka zdjęć do reklamy by mi się przydało.

- Dobrze - odpowiadam - bardzo chętnie.

Kiedy zatem już azzurri grzebią nasze ostatnie nadzieje i ze łzami schodzą z boiska, talerze po kolacji lądują na swoim miejscu, my wsiadamy do samochodu i jedziemy do Mulino zobaczyć jak przy muzyce "romaniolskiej" bawią się dawne pokolenia. Podczas gdy pary na parkiecie kręcą oberki i mazurki, my siedzimy przy barze i cieszymy się wesołą atmosferą wieczoru. Co kilka chwil wstaję by uchwycić ciekawy kadr, bo taki jest przecież cel naszej "wyprawy". 

Śmiechu mnóstwo, Naila podsuwa mi kieliszek wina. Jest w świetnym humorze, bo zdała egzamin by móc być barmanką i restauratorem. Wznosimy toast za jej mały sukces. 

Schodzą się nowi goście, inni już wychodzą, a muzyczka gra...

Siedzę przy barze, sączę wino, podryguje mi noga w rytmie polki, a wtedy obok mnie staje starszy pan, by zapłacić rachunek i napić się kawy. Przygląda mi się wnikliwie, zagląda z uśmiechem w oczy i mówi z przekonaniem:

- A my to się przecież znamy!

Czuję się nieswojo w takich momentach. Szybkie przeszukanie zakamarków pamięci i niepamięci nie przynosi żadnych rezultatów! Nie znam człowieka! Nie kojarzę nic a nic! Jak to było w pewnym filmie ... - z twarzy podobny całkiem do nikogo!

- Nie pamięta mnie pani? - zagaduje dalej mężczyzna widząc moje zmieszanie.

- Przepraszam, ale niestety nie - odpowiadam z przykrością.

- Fognano. To ja skasowałem pani tył samochodu kilka dni przed Bożym Narodzeniem. 

- O masz ci los! No rzeczywiście! To pan! 

Śmiejemy się wszyscy! 

- Wszystko udało się załatwić z ubezpieczeniem? 

- Tak, myślę, że tak. - rozmawiamy chwilę o samochodzie. - Co za przypadek! Jaki świat jest mały! - nie mogę się nadziwić. 

- Jeśli pani pozwoli zapłacę za wino albo może mogę zaoferować kawę lub kieliszek likieru?

- Bardzo dziękuję.

- Mówiła pani, że mieszka tu w Biforco, pamiętam doskonale! 

- Zgadza się, a w Mulino bywamy często, a jeszcze częściej odkąd nasza znajoma przejęła stery. 

- To na pewno jeszcze się kiedyś spotkamy! Może jakiś walczyk albo tango?

- Koniecznie!!!

PRZYPADEK to po włosku CASO