Wczoraj odbyło się w szkole ostatnie zebranie. Zebranie dla mnie nietypowe, bowiem na szerokim forum - wszyscy nauczyciele klas 1-5 i wszyscy rodzice. Tematem wiodącym była zmiana książek, na które szkoła fundusze cudem wywalczyła. Pieniądze na pewne cele niestety również w Italii są problemem. Tak czy inaczej nauczycielki stwierdziły, że czas zmienić wydawnictwa, bo już nawet one same poprzednimi książkami są zmęczone, zawalczyły jak lwice i na zebraniu już mogły z dumą zaprezentować nowe komplety książek. Wyjaśnię jeszcze skąd to zamieszanie, bo może nie wszyscy śledzą blog od początku - książki dla klas 1-5 kupuje gmina, dlatego tyle o to zachodu. 

Poza książkami panie podziękowały rodzicom za wspólny rok. Były i wzruszenia, kiedy wychowawczyni  klasy piątej dziękowała rodzicom za wspólne lata. Usta jej drżały, łzy na rzęsach dyndały - ale jak sama z uśmiechem stwierdziła - udało jej się skończyć przemówienie i nie rozkleić się. A wtedy głos zabrała jedna z mam, że i ona w imieniu wszystkich chciałaby z kolei podziękować pani. I tu się zaczęło! Łzy już jawnie się polały, ale i śmiechu było dużo, kiedy nauczycielka zganiła dziękującą mamę - "Musiałaś się odzywać? Tak dzielnie się trzymałam!" - wszystko to oczywiście w tonie żartobliwym. Atmosfera jak zawsze rodzinna i ciepła. 

Przed dziećmi jeszcze całodniowe wycieczki, potem ostatni dzień roku szkolnego spędzą razem poza szkołą i wreszcie zaczną wyczekane wakacje. 

Zdjęć z zebrania jak się domyślacie oczywiście nie mam, ale zamiast tego pokażę Wam pola w okolicach Ravenny makami nakrapiane.