Tak bardzo czekałam na ten moment ... usiąść w wyładowanym po brzegi samochodzie i gnać autostradą na południe. A tu już lipiec minął i sierpnia połowa i zaraz jesień.

Wracam często myślami do pierwszych dni...

Wieczorem przed północą przejeżdżamy przez dolinę. Casaluccio już na nas czeka. Jesteśmy zmęczeni podróżą i ostatnimi wydarzeniami, ale wreszcie szczęśliwi. Mam wrażenie, że pagórki zamykają mnie w swoim uścisku, jakby mnie brały w czułe objęcia i przywracały utracone poczucie bezpieczeństwa. Powietrze przesiąknięte słodyczą wypełnia mi głowę. Tak mi tu dobrze. Już jutro obudzę się w moim łożu...
/Lutirano 29.06.2013/

Spodobał Ci się tekst?

Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:

• Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
• Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę.;
• Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku i Instagramie.